نقد و بررسی فیلم سینمایی ناجورها | اثری کمدی با حضور پژمان جمشیدی

رویداد۲۴ | ناجور‌ها یک فیلم کمدی ایرانی محصول سال ۱۴۰۳ است که توسط محمدحسین فرحبخش کارگردانی شده است. این فیلم را محمدحسین فرحبخش و عبدالله علیخانی تهیه کرده و مصیب حنائی هم فیلمنامه آن را نوشته است. در این فیلم بازیگرانی مانند پژمان جمشیدی، محسن کیایی، المیرا شریفی، بیژن بنفشه خواه، گیتی قاسمی، حامد وکیلی و فرزین محدث بازی می‌کنند. ناجور‌ها داستان یک زوج جوان بنام بهروز و غنچه را روایت می‌کند که به تازگی به یک خانه جدید نقل مکان کرده‌اند. بعد از گذشت چند ساعت و ورود یک دزد مشکوک به این خانه مشخص می‌شود در این خانه چیز‌های مشکوک زیادی وجود دارد که به بهروز و دوست صمیمی او مهران مربوط می‌شود. ورود یک پلیس به خانه ماجرا را پیچیده‌تر می‌کند و...

محسن کیایی؛ ستاره فیلم سینمایی ناجور‌ها

محسن کیایی در تاریخ ۶ شهریور سال ۱۳۶۰ در تهران به دنیا آمد. کیایی از کودکی به بازیگری علاقه‌مند بود و فارغ التحصیل رشته بازیگری از دانشگاه آزاد اسلامی است. کیایی مدتی هم ورزش فوتبال را به صورت حرفه‌ای دنبال می‌کرد، اما به دلیل مصدومیت نتوانست این رشته ورزشی را ادامه دهد. محسن کیایی دو برادر بنام‌های مصطفی و میلاد دارد که هر دو در عرصه سینما فعال هستند. مصطفی کیایی یکی از کارگردانان مطرح سینمای ایران است و میلاد کیایی هم در حوزه مستندسازی فعالیت می‌کند. محسن کیایی در سال ۱۳۷۹ با بازی در سریال رویای گُلی و شاهین می‌خواند کار خود را در بازیگری آغاز کرد. اما این بازی در فیلم سینمایی بعدازظهر سگی سگی به کارگردانی برادرش مصطفی کیایی و سریال راه دررو سعید آقاخانی بود که او را به شهرت رساند. محسن کیایی در زمینه نویسندگی هم فعال است و تاکنون در نوشتن فیلمنامه فیلم‌ها و سریال‌های مهمانان ویژه، خوب، بد، زشت، لونه زنبور، هم‌گناه، خوشنام و بیگناه مشارکت داشته است. محسن کیایی تا به امروز کاندیدای جوایز مختلفی از جشنواره‌های مختلف داخلی شده است.

 بعدازظهر سگی سگی، خط ویژه، ضد گلوله، نقطه کور، سد معبر، لونه زنبور، چهار راه استانبول، دینامیت، ماجرای نیمروز: ردخون، مطرب، بازی را بکش، ناجورها، راه درو، هم‌گناه، پرده نشین، بی‌گناه، ساخت ایران ۲ و کشیک قلب از مشهورترین کار‌های این بازیگر سینمای ایران است.

بیشتر بخوانید: نقد و بررسی سریال محکوم | پژمان جمشیدی و ساره بیات در یک درام دادگاهی

نگاهی کلی به فیلم سینمایی ناجور‌ها

ناجور‌ها یکی دیگر از محصولات نمونه‌ای محمدحسین فرحبخش است. تهیه کننده قدیمی سینمای ایران که بیشتر از آن که یک چهره فرهنگی به حساب بیاید یک بنگاه دار باهوش است که بلد است محصولات ارزان قیمتی تولید کند که جواب خوبی از گیشه بگیرند. فرحبخش بار‌ها در مصاحبه‌های مختلف عنوان کرده که سینما برای او یعنی ساخت همین جنس از کمدی و کپی از فیلمفارسی‌های قدیمی به قصد فروش. ناجور‌ها هم از این قاعده مستثنی نیست. این فیلم هم اثر سطح پایین و یک بار مصرفی است که به سریع‌ترین شکل ممکن و بدون ذره‌ای خلاقیت ساخته شده است. به سیاق تمام کمدی‌های این سال‌های سینمای ایران فرحبخش از پژمان جمشیدی در ناجور‌ها استفاده کرده تا با استفاده از توانایی فردی‌اش در بداهه پردازی و نمک ذاتی که دارد سکانس‌های به ظاهر کمدی فیلم را به سرانجام برساند. اما مشکل ناجور‌ها هم چنان مشکل اصلی کمدی‌های ارزان قیمت این سال‌های سینمای ایران است.

 فیلم فرحبخش نمی‌خنداند. فیلمنامه نویس این فیلم به جای تلاش برای ساخت موقعیت‌های جذاب کمیک همه چیز را برعهده گروه بازیگران گذاشته تا شاید آنها بتوانند با مقدار اَدا و اطوار و مزه پرانی‌های گاه و بی‌گاه تماشاگر را بخندانند. ناجور‌ها هم به احتمال زیاد انقدری فروش خواهد کرد که فرحبخش بتواند به فعالیت خود در سینمای ایران ادامه دهد و در سال‌های آینده هم چنین فیلم‌هایی بسازد. این وسط ظاهراً تنها چیزی که اهمیت ندارد ژانر عزیز و دوست داشتنی کمدی است که به واسطه ساخت فیلم‌هایی به سبک و سیاق ناجور‌ها نابود شده است.